ایستاده در غبار اثری از یک پدیده یا نمود جریان تفکر آوینی در سینمای دفاع مقدس

به گزارش قم نیوز، " ایستاده در غبار" روایتی جذاب و با نگاهی جدید در سینمای کشور به زندگی حاج احمد متوسلیان است که شاید تاکنون نمونه ای برای آن وجود نداشته، روایتی که شاید در دقایق اول مخاطب را از خود دور کند چرا که تاکنون برای دیدن چنین فضایی به سینما نیامده اما دقایقی بعد چنان با داستان همراه می شود که متوجه گذر زمان نخواهد شد.

مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، همزمان با گرامیداشت سالروز شهادت «سیدمرتضی آوینی» و هفته هنر انقلاب اسلامی اقدام به اکران فیلم "ایستاده در غبار" با تأملاتی در دیدگاه های شهید آوینی و نقد و تحلیل این اثر کرد.

سالن غدیر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم با وجود بارندگی شدید مملو از جمعیت بود، خانواده ها و جوانان بسیاری برای دیدن فیلم به سالن آمده بودند و سالن ساعتی پیش از آغاز فیلم پر شده بود، افرادی که دیرتر به سالن آمده بودند به اجبار انتهای سالن نشستند و شاید نتوانستند بخش هایی از فیلم را به خوبی ببینند.

ایستاده در غبار اثری خلاقانه است، این را یکی از طلاب جوانی که در برنامه حاضر بود می گوید و می افزاید: من اطلاع زیادی از موضوع فیلم نداشتم، موقعی که فیلم در حال اکران بود ابتدا فکر کردم اشتباها چنین برنامه ای در حال پخش است و تا چند دقیقه ای منتظر بودم خود فیلم شروع شود، اما بعد از چند دقیقه مسیر روایت گری فیلم من را جذب کرد که تا انتهای داستان را نگاه کنم.

علی طاهری مرد میانسالی است که از چهره اش بر می آید از هم دوره ای های حاج احمد متوسلیان باشد زمانی که با او همکلام می شوم می گوید: آن سالها سن و سال زیادی نداشتم، حاج احمد را در دو کوهه دیده بودم، فرمانده ما بود، واقعا مرد شریفی بود، این فیلم خوب شرایط جنگ را نشان داده، یاد خاطراتم افتادم، روزهای خون و آتش، واقعا برایم جالب بود.

شرایط سالن برای اکران فیلم مناسب نبود!
مینا برزگر دختر نوجوانی است که می گوید: من انتهای سالن نشسته بودم، حقیقتش را بخواهید صدا و تصویر واقعا شرایط خوبی نداشت امیدوارم هر چه زودتر فیلم در یک سینمای قم اکران شود تا بتوانم دقیق آن را نگاه کنم، اما شرایط اینجا مناسب پخش فیلم سینمایی نبود.

اکران فیلم تنها بخشی از برنامه بود، بخش دیگر مربوط به نشست نقد و بررسی این اثر بود که با حضور مهدویان کارگردان این اثر برگزار شد.

حجت الاسلام عباس محسنی پژوهشگر آثار شهید آوینی یکی از افرادی بود که در نشست حضور داشت و در ابتدا به ایراد سخنرانی پرداخت، او به فعالیت ها و اقداماتی که در موسسه شهید آوینی انجام داده اشاره کرد و از جوانانی سخن گفت که آثار شهید آوینی را الگویی برای خود قرار دادند و آثاری همچون ایستاده در غبار را ساخته اند.

وی به ظاهری که از آثار شهید آوینی باقی مانده اشاره کرد و گفت: امروز برخی به دنبال شبیه سازی هستند و عده ای تجربه هایی که در اختیار آنها باقی مانده را امتخان می کنند. اما محیطی که شهید آوینی دیگر در آن حضور نداشت پس ازمدتی پذیرای جوانانی شد که هنرستان روایت فتح را تاسیس کردند.

حجت الاسلام محسنی از ایجاد ارتباطی آرام و پیوسته میان جوان ها و موسسه شهید آوینی خبر می دهد و می گوید: خیلی از این ارتباط ها همزمان با برگزاری مراسم سالگرد شهید آوینی ایجاد شدو امروز شاهد جوانانی هستیم که در این عرصه ورود کرده اند و موفقیت های بسیاری به دست آورده اند.

من پدیده نیستم!
محمد حسین مهدویان کارگران اثر ایستاده در غبار نیز در این نشست و در پاسخ به این سوال که "آیا قبول دارید که پدیده هستید؟" ، می گوید: تصور نمی کنم پدیده باشم، من این روند را یک شبه شروع نکره ام که حالا یک مرتبه ظهوری رخ داده باشد، ده تا پانزده سال است که در این میدان بوده ام و روندی طبیعی طی شده و این اثر را ساخته ام.

او می گوید: در دوره نوجوانی علاقه زیادی به سینما پیدا کردم و همان زمان بود که با شهید آوینی آشنا شدم، از گذشته به تاریخ هم علاقه زیادی داشتم و امروز این اثر نتیجه همه اینهاست.

مهدویان نگاهی که به فیلم های ژانر جنگ می شود انتقاد دارد و می گوید: از دهه ۶۰ همزمان با جنگ نگاهی ایجاد می شود که جنگ را جریانی زنده می بیند، در دهه ۶۰ که جنگ یک مسئله اجتماعی است این نگاه مخاطب زیادی دارد اما متاسفانه پس از جنگ هم این نگاه ادامه پیدا می کند.

این کارگردان جوان می افزاید: پس از مدتی کلیشه ها وارد سینمای جنگ می شود، کارگردان ها جنگ را همچنان در جریان می بینند و پس از مدتی رویای ساخت فیلم جنگی ما را به مسیری می برد که توفیق زیادی در آن نیست و مخاطب این آثار از دست می رود.

وی می گوید: من معتقدم باید نگاهمان را تغییر دهیم، باید بفهمیم جنگ تمام شده، البته برخی کارگردان های باهوش مانند ابراهیم حاتمی کیا در مورد مسائلی که در جنگ مهجور مانده فیلم ساخته اند که خب قابل تقدیر است.

در کودکی نمی‌دانستم که جنگ هم تمام می‌شود!
مهدویان متولد سال ۱۳۶۰ است یعنی زمانی که به دنیا آمده جنگ درجریان بوده و آن را جزئی از زندگی روزمره خود تصور می کرده، او می گوید: زمانی که اولین بار به روایت فتح آمد جنگ برای من پدیده ای بدون جغرافیا بود، زمانی که به دنیا آمده بودم تصور می کردم جنگ یک چیزی مثل دریا و یا هواست که باید وجود داشته باشد برای همین وقتی فهمیدم جنگ تمام شده از خودم می پرسیدم مگر جنگ تمام هم می شود؟ اما با این وجود نظر من این است که باید نگاه به مقوله جنگ در آثار سینمایی تغییر کند.

ایستاده در غبار در قم و با استقبال مناسب مردم در یک سانس اکران شد، نقد و بررسی و پاسخ به سوالات مخاطبان نیز از بخش های دیگر این برنامه بود، اگر چه مشکلات صوتی و تصویری فضای سالن اجتماعات برای اکران چنین آثاری مناسب نیست اما برگزاری چنین مراسمی می تواند کمک شایانی به ارتقای سطح فرهنگ و هنر در جامعه داشته باشد.

انتهای پیام/ 130