امروز به عنوان "روز بزرگداشت شهدا" نامگذاری شده است، شهیدانی که شهدای مدافع حرم، برخی از مظلوم ترین آنان هستند.

قم نیوز – محمدامین لیالی: کمی بیش از یک سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران گذشته بود که حضرت امام خمینی در بیست و دومین روز از اسفند ماه، فرمان تأسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی را صادر فرمودند و از این روست که این روز در تقویم رسمی کشور به عنوان "روز بزرگداشت شهدا" نامگذاری شده است.

و اما در این سال‌های اخیر، "شهید مدافع حرم"، عنوان جدیدی بوده و هست که به فرهنگنامه حماسه و ایثار اضافه شده است.

باید گفت چه بسیار بودند عاشقانی که دفاع از حرم – و به تعبیر شهید مصطفی  نبی لو، دفاع از حق و حقیقت - را تداوم دفاع مقدس هشت ساله خود دیدند و با معرفتی مثال زدنی به معرکه شتافتند.

بخشی از این عاشقان و عارفان از استان قم، البته افتخار خادمی حرم مطهر حضرت کریمه اهل بیت (س) را نیز داشتند؛ شهدایی مانند مصطفی نبی لو، محمدعلی قلی زاده، مهدی ایمانی، علی اکبر عربی، حمید مختاربند و شهید عسکری جمکرانی که با ترنم منظومه‌هایی از این دست، رفتند و ماندگار شدند:

همسفر وقت قیام است؛ بیا تا برویم

کاروان راهی شام است؛ بیا تا برویم

نسل آنان که زد آتش خِیَم زینب را

حال تهدید نموده حرم زینب را

بین کفن پوش سپاه عجم زینب را

نصب کن در حرم دل، علم زینب را

عمه جانِ نُه امام است؛ بیا تا برویم

عاشقم؛ شیوه عاشق به مصاف آمدن است

اوج غیرت دل پر موج به دریا زدن است

کربلایی شدن امروز دمشقی شدن است

یُمنِ خوش در یَمَن و عدن، خلیج عَدَن است

جان پی اخذ مرام است؛ بیا تا برویم

شهدایی که در این رَه به خدا پیوستند

همگی گوش به فرمان ولایت هستند

هرچه عُمّال، ستمخوار و ذلیل و پست اند

عاشقانِ علوی از می‌عرفان مست اند

صحبت از ساقی و جام است؛ بیا تا برویم

نروی گر تو بر آنجا دم بحران آید

دل به دریا نزنی؛ موج خروشان آید

خصم نامرد ز سوریه به ایران آید

موقعیت چو شناسی به تن ات جان آید

از مَلَک بر تو سلام است، بیا تا برویم

سوزد این منطقه از آتش شیطان عنود

فتنه‌ها زیر سر آل سعود است و یهود

ظلم بگذشته برادر دگر از حد و حدود

هرکه خاموش نشیند عَدَم اش بِه ز وجود

ننگ و تسلیم حرام است؛ بیا تا برویم

متحد باش در این خانه بگو یا حیدر

حَذَر از فتنه بیگانه بگو یا حیدر

سُنی و شیعه نجیبانه بگو یا حیدر

او بُوَد شمع و تو پروانه بگو یا حیدر

مرتضی شاه اَنام است؛ بیا تا برویم

بشناس ای دل من لشکر سُفیانی را

ضربه زن داعشیانِ عربستانی را

کن دعا صولت سردار سلیمانی را

که به تصویر کشد غیرت ایرانی را

تیغ بیرون ز نیام است؛ بیا تا برویم

شده ای دل دم ایثار، بگو یا زینب

قدمی یکدله بردار بگو یا زینب

تا شوی بر شهدا یار بگو یا زینب

جان عباس علمدار بگو یا زینب

او نگهبان خِیام است؛ بیا تا برویم

جبهه عشق کنون مرد خطر می‌خواهد

یا حسین گفتنِ مردانه جگر می‌خواهد

سَرورِ بی سرِ ما، دادنِ سر می‌خواهد

پا نهادن به ره عشق هنر می‌خواهد

در کمین، قوم ظلام است؛ بیا تا برویم

پیرو حضرت عباس بگو یا عباس

صاحب نعمت احساس بگو یا عباس

طالب فرصت حساس بگو یا عباس

قدر این نابغه بشناس بگو یا عباس

عطر سقّا به مشام است؛ بیا تا برویم

حَرب خسته نکند مؤمن محرابی را

نرساند به حرم قافله اعرابی را

سعی کن گم نکنی خط جهت یابی را

خیز و از جای بکن ریشه وهّابی را

عُمر این فرقه تمام است؛ بیا تا برویم

درد، دردِ همگانی ست بگو یا مهدی

روز امدادرسانی ست بگو یا مهدی

دل سرای نگرانی ست بگو یا مهدی

مهدی ارباب جهانی ست بگو یا مهدی

یار فرمانده عام است؛ بیا تا برویم

 

امروز، شایسته است تا همزمان با روز بزرگداشت شهدا، یادی از همه شهدا و به‌ویژه شهدای مظلوم مدافع حرم استان قم شود؛ آنانکه کلام و خاطراتشان، مانند همه همرزمانشان، عبرت آنگیز و درس آموز است.

و این یکی از جملات تأمل برانگیز شهید مصطفی نبی لو است:

" به ما، مدافع حرم نگویید؛ چراکه شاید لازم شود در جایی غیر از سوریه و عراق هم بجنگیم؛ جایی که دیگر حرم نباشد.

ما در حقیقت، زمینه ساز ظهور هستیم و تا ظهور آقا امام زمان (عج) به مبارزه ادامه می‌دهیم؛ به بیان دیگر هرجا ندای مظلومی بلند شود و هر کشوری که باشد؛ ما آنجا حاضر می‌شویم تا مدافعان حق و حقیقت و زمینه سازان ظهور منجی عالم بشریت (ع) باشیم."

مصطفی نبی لو نه تنها افتخار خادمی آستان مقدس فاطمی (س) را داشت بلکه در کمیته امداد امام خمینی (ره) هم مشغول به فعالیت بود تا افتخار خادمی مردم هم برای او ثبت شده باشد؛ شهیدی که به عنوان نخستین شهید مدافع حرم کمیته امداد به آسمان پیوست.

و این هم نقل قولی از همسر شهید حجت الاسلام قلی زاده که مربوط به پس از شهادت وی است:

" یکی از خادمان حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) نقل می‌کند که پس از شهادت، ایشان را در خواب دیده و از او پرسیده که در آنجا به شما چگونه می‌گذرد و شهید قلی زاده هم جواب داده که اینجا با همه شهداء دور هم جمع می‌شویم و خدمت حضرت امام زمان (عج) می‌رسیم."

همسر فداکار شهید قلی زاده همچنین نقل می‌کند که توصیه همیشگی آن شهید سرافراز، ضرورت دفاع از ولایت فقیه بود و اینکه اگر قدردانِ نعمت بزرگ ولایت فقیه نباشیم؛ چه بسا وضعیتی بدتر از عراق و سوریه پیدا می‌شود و خدای ناکرده ممکن است عزت و امنیت امروز از دست برود. آن شهید همچنین می‌گفت:

" اگر من به سوریه می‌روم، به خاطر حمایت از ولی فقیه است که نائب امام زمان (عج) است و امروز ما باید دین خدا را یاری کنیم و این تکلیف، مرز و جغرافیایی نمی‌شناسد."

و اما شهید حمید مختاربند، یکی دیگر از شهدای والامقامی است که همزمان افتخار خادمی حرم مطهر عقیله بنی‌هاشم (س) و حرم مطهر حضرت معصومه (س) را به دست آورد.

وی از سال 1382 به قم مهاجرت کرد و در عشّ آل محمد (ص) می‌زیست و البته از این بابت بسیار شادمان بود.

او پیش از آنکه خود به درجه رفیع شهادت برسد این توفیق را داشت که به عنوان برادر شهید (شهید محمود مختاربند) و برادر یک آزاده دفاع مقدس (محمدعلی مختاربند) شناخته شود.

یکی دیگر از رهروان این قافله عشق، شهید علی اکبر عربی است.

همسر صبور این شهید عزیز نیز خاطرات فراوانی از وی دارد که بخشی از آنها مربوط به آخرین اعزام او برای نبرد با جنایتکاران داعش است:

" این سفر با تمام سفرهایشان تفاوت داشت؛ حس غریبی داشت.

از آن روزی که گفت می‌خواهد برای دفاع از حرم به سوریه برود، نمی دانم چرا ناخودآگاه اشک‌هایم جاری می‌شد؛ حتی ایشان خودشان هم حس عجیبی داشت؛ انگار می‌دانست سفری بی بازگشت در پیش دارد.

شبی که وسایلش را جمع می‌کرد، من گریه می‌کردم ولی ایشان دائم من را نصیحت و سفارش می‌کرد و با اشاره به زندگی حضرت زینب (س) می‌گفت ایشان باید الگوی شما باشد.

خانواده من اطلاع داشتند که ایشان به مأموریت می‌رود؛ ولی خانواده خودشان خبر نداشتند که آن هم به دلیل بیماری مادرشان بود.

آن روز وقتی من برای نماز صبح بیدار شدم، تمام وسایلش را آماده کرده بود؛ از او خواستم تا صبر کند و از زیر قرآن ردش کنم.

تمام این مدت اشک می‌ریختم. ایشان در سکوت عجیبی بود. قبل از خداحافظی سفارش بچه‌ها را کرد. گویی خودش هم می‌دانست که دیگر بر نمی گردد. ما هیچ وقت در زندگی مشترکمان اینقدر از هم فاصله نداشتیم.

وقتی ایشان رفت؛ انگار تمام دنیای ما رفت. بچه‌ها را از خواب بیدار نکرد. فقط چند دقیقه‌ای بالا سرشان ایستاد و نگاهشان کرد. بعد هم بوسیدشان و رفت.

جدا شدن از خانواده واقعا سخت بود؛ اما از آنجایی که هدف بزرگتری داشت؛ به راهش ادامه داد."

و آنان با همه تعلقات رفتند؛ چراکه هدف بزرگتری داشتند و اکنون بر ماست که به‌ویژه در روز بزرگداشتشان، آنان را از یاد نبریم و ضمن حضور بر سر مزارشان، راهشان را نیز ادامه دهیم؛ همچنانکه آنان هم ادامه دهندگان خطّ سرخ عاشورا بودند.

انتهای پیام/138