در حالی که فطرت، حلقۀ مفقودۀ زندگی مدرن به شمار می‌آید و عنصر پیشرفت، تجربه محوری و فنی‌گرایی بر جای آن نشسته است، هنجار گرایی به شدت بی معنا می‌شود و سود محوری به جای اخلاق، انصاف و اخلاص نشسته و انسان صرفاً به عنوان موجودی سود محور مورد توجه قرار می‌گیرد.