کاخ نشینی مسؤولان در تقابل آشکار با خط امام(ره)

به گزارش قم نيوز، در ایام سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) و یا دهه مبارک فجر، رسم بر این است که از امام بت شکن، سخن به میان می‌آید و از راه و رسم و مرام آن یگانه دوران صحبت می‌شود و حقیقتاً چه رسم خوب و پسندیده‌ای است به این خاطر که ولو به میزان اندکی هم که شده شخصیت و سیره و سبک زندگانی روح خدا برای نسل جوان امروز تبیین و تشریح شود.

بی شک درباره ابعاد گوناگون زندگی امام راحل می‌توان ده‌ها جلد کتاب نوشت و صدها ساعت به سخنرانی پرداخت که البته کمابیش همین‌ها نیز صورت گرفته اما به اعتقاد نگارنده در لابلای بیانات صریح بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در ابواب گوناگون، می‌توان نکات مهمی را مورد توجه قرار داد که به خصوص در زمانه حساس کنونی بیش از پیش به کار جامعه ما می‌آید و در این بین می‌تواند بهترین الگوی راه برای مسؤولان و کارگزاران نظام واقع شود.

با توجه به اینکه متاسفانه در سال‌ها و دهه‌های اخیر، تا حدودی سبک زندگی برخی مسؤولان کشور از آن ساده زیستی و زی مسؤولانه که مورد نظر امام راحل و مقام معظم رهبری بوده، فاصله گرفته، ضروری است که در این باب اشاراتی به کلام راهگشای پیر جماران کنیم.

امام خمینی (ره) در این خصوص نه تنها بر مذمت کاخ نشینی و فرهنگ برآمده از آن به ویژه از سوی مسؤولان و مدیران جامعه اسلامی اصرار می‌ورزد، بلکه به طور تلویحی آن را نشانه بی سعادتی انسان می‌داند، آنجا که می‌فرماید: "ما وقتی که ملاحظه می‌‏کنیم و سعادت‌ها را سنجش می‌‏کنیم، می‌‏بینیم که سعادتمند‌ها آنهایی بودند که در کوخ‌ها بودند. آنهایی که در کاخ‌ها هستند سعادتمند نیستند. آن مقداری که برکات از کوخ‌ها در دنیا منتشر شده است هیچ در کاخ‌ها پیدا نمی‌‏شود".

ایشان همچنین با تاکید بر اینکه کاخ نشینی خوی کاخ نشینی را با خود به همراه می‌آورد، تصریح می‌کنند: "ما باید کوشش کنیم که اخلاق کاخ ‏نشینی را از این ملت بزداییم. اگر بخواهید ملت شما جاوید بماند و اسلام را به آن طوری که خدای تبارک و تعالی می‌‏خواهد، در جامعۀ ما تحقق پیدا کند، مردم را از آن خوی کاخ ‏نشینی به پایین بکشید، خود کاخ ‏نشینی این خوی را می‌‏آورد، ممکن است که در بین آن‌ها هم کسی پیدا بشود لکن نادر است... آن خوی کاخ‏نشینی مضر است، خودش مضر نیست، خویَش مضر است، لکن خود او، این خوی را دنبال دارد."

صراحت امام (ره) وقتی که روی سخنشان خطاب به مسؤولان درجه یک دولت است، بیشتر می‌شود ، آن جا نهیب و هشدار می‌دهند: "آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحۀ دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس جمهور ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ ‏نشینی بیرون برود و به کاخ ‏نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می‌‏شود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ‏نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزندۀ کوخ‏نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم".

ایشان در مقابل این کاخ نشینی و کسانی که در داخل حاکمیت مع الاسف روحیه و فرهنگ آن را پیدا کرده‌اند به تجلیل از کوخ نشینان می‌پردازند و آن جمله معروف را بیان می‌دارند که "یک موی شما کوخ نشینان بر همه کاخ نشینان ترجیح دارد".

اصل فرمایش ایشان در حسینیه ساده و جمع و جور جماران در این باره این است: "من شما طبقۀ گودنشینان را از آن کاخ‏نشینان بالا‌تر می‌‏دانم؛ اگر آن‌ها لایق این باشند که با شما مقایسه بشوند. من وقتی که در انقلاب می‌‏دیدم که یک پیرمردی از آن گودنشین‌ها از آن منزل محقر خرابه بیرون می‌‏آمد و می‌‏گفت که ما با بچه‏‌هایمان صبح که می‌‏شود می‌‏رویم برای تظاهرات، [مباهات می‌‏کردم]. یک موی شما بر همۀ آن کاخ‏نشین‌ها و آنهایی که در این انقلاب هیچ فعالیتی نداشتند، بلکه کارشکنی هم تا آن اندازه که می‌‏توانستند می‌‏کردند و الآن هم هر مقدار که بتوانند می‌‏کنند، یک موی شما بر همۀ آن‌ها ترجیح دارد؛ بلکه مقایسۀ یک موی شما با آن‌ها نباید صحیح باشد".

در حقیقت آن چه از این قبیل بیانات و رهنمودهای امام راحل می‌توان دریافت، دو نکته کلیدی است که امروز هم باید مورد عنایت و توجه جدی همه مسؤولان و کارگزاران نظام باشد؛ نخست آن که اگرچه کاخ نشینی فی نفسه در اسلام مذموم است اما ناپسندتر از آن خوی کاخ نشینی و اشرافیگری است و ثانیاً هم این که مسؤولان کشور باید زندگی خود را در سطح طبقات پایین و متوسط جامعه قرار دهند و همواره خود را مدیون و در خدمت طبقات ضعیف و اقشار پابرهنه بدانند، نه این که در کورس و رقابت قدرت طلبی و ثروت اندوزی، خدای ناکرده پای بر همه حریم‌ها و حدود‌ها و خط قرمزها بگذارند و در رفتار و گفتار آن‌ها رد و نشانه ای از آموزه‌های نبوی و علوی نباشد!

انتهای پیام/ 137